Inleiding: Een scherpe waarschuwing uit onverwachte hoek
Voormalig Feyenoord-middenvelder Karim El Ahmadi staat bekend als iemand die doorgaans rustig en analytisch naar het voetbal kijkt. Toch koos hij de afgelopen dagen voor ongewoon scherpe bewoordingen toen hem werd gevraagd naar de prestaties van Ajax en PSV in de Eredivisie én in Europa. Volgens El Ahmadi is het niveau van de twee clubs die de afgelopen decennia de trots van het Nederlandse clubvoetbal belichaamden, schrikbarend gedaald. Zijn meest veelbesproken uitspraak: “Verdedigend is het van degradatieniveau.”
Die woorden sloegen in als een bom in de Nederlandse voetbalwereld. Fans, analisten en oud-spelers buitelen over elkaar heen om te reageren. De kritiek raakt aan een gevoelige snaar, want Ajax en PSV zijn clubs die niet alleen nationale trots belichamen, maar ook de reputatie van Nederland in de Europese competities dragen. El Ahmadi’s waarschuwing roept dan ook een grotere vraag op: zijn de Nederlandse topclubs bezig hun internationale relevantie te verliezen?
De context: een bewogen seizoen voor Ajax en PSV
Om de woorden van El Ahmadi goed te begrijpen, is het noodzakelijk te kijken naar de seizoensontwikkelingen van beide grootmachten.
Ajax: een identiteitscrisis in Amsterdam
Ajax verkeert al langere tijd in woelig vaarwater. Na een teleurstellend vorig seizoen, waarin de club naast de landstitel greep en zelfs Europees vroegtijdig werd uitgeschakeld, hoopte men in de Johan Cruijff ArenA op herstel. In plaats daarvan lijkt de ploeg in een nog diepere identiteitscrisis beland.
De selectie oogt onevenwichtig, met een combinatie van dure aankopen die nog geen indruk hebben gemaakt en jonge talenten die te vroeg voor de leeuwen worden gegooid. De verdediging is het grootste zorgenkind: basisfouten, slechte organisatie en gebrek aan communicatie hebben geleid tot pijnlijke nederlagen tegen zowel Nederlandse subtoppers als Europese middenmoters.
Supporters klagen dat Ajax zijn eigen DNA – aantrekkelijk, aanvallend voetbal met sterke organisatie – uit het oog heeft verloren. Analisten wijzen op een falend aankoopbeleid en een gebrek aan leiderschap binnen de lijnen.
PSV: goede intenties, slechte uitvoering
PSV begon het seizoen juist met optimisme. Met een mix van ervaren krachten en veelbelovende talenten leek het team onder leiding van de nieuwe trainer op koers voor een stabiel seizoen. Toch zijn de resultaten grillig.
In de Eredivisie laat PSV regelmatig punten liggen tegen tegenstanders waarvan men traditioneel gemakkelijk zou moeten winnen. In Europees verband wordt de club vaak overklast zodra de tegenstander uit een grotere competitie komt. De defensieve kwetsbaarheid springt daarbij het meest in het oog: tegengoals uit standaardsituaties, fouten bij omschakelingen en onvoldoende druk op de bal zorgen ervoor dat PSV wedstrijden verliest die eerder binnen handbereik lagen.
El Ahmadi’s analyse: van zorgen naar harde woorden
Karim El Ahmadi was zelf jarenlang actief op het hoogste niveau, zowel in Nederland als in het buitenland. Hij stond bekend als een controleur die balans bracht en verdedigende gaten dichtliep. Juist daarom klinkt zijn analyse extra pijnlijk.
Volgens El Ahmadi ontbreekt het Ajax en PSV aan basisprincipes in de verdediging. “Je ziet een gebrek aan organisatie, positioneel zwak spel en spelers die niet weten wie ze moeten oppakken. Dat zijn fouten die je normaal gesproken in de kelder van de Eredivisie ziet, niet bij clubs die Champions League spelen,” stelde hij in een voetbalpraatprogramma.
Hij ging zelfs verder: “Als je puur naar de defensieve statistieken kijkt, staan Ajax en PSV op een niveau dat je eerder bij degradatiekandidaten zou verwachten. En dat is schokkend voor clubs met zulke budgetten en ambities.”
Reacties uit de voetbalwereld
De harde woorden van El Ahmadi bleven niet zonder gevolg. Binnen enkele uren na zijn uitspraken stroomden de reacties binnen.
Oud-spelers: steun én kritiek
Een aantal oud-spelers schaarde zich achter El Ahmadi. Zo liet Pierre van Hooijdonk weten dat hij al langer waarschuwde voor het defensieve verval bij Ajax en PSV. “Als je in Europa steeds weer op dezelfde manier door de mand valt, dan is dat geen incident maar een structureel probleem,” aldus Van Hooijdonk.
Anderen vonden de kritiek te overdreven. Theo Janssen benadrukte dat de Eredivisie altijd kwetsbaar is in vergelijking met topcompetities als de Premier League of La Liga. “Je moet niet vergeten dat onze clubs het doen met een fractie van de budgetten. Natuurlijk zijn er fouten, maar degradatieniveau vind ik wel heel zwaar aangezet.”
Trainers onder druk
Bij Ajax en PSV werden de uitspraken van El Ahmadi met gemengde gevoelens ontvangen. Trainers en stafleden beseffen dat de kritiek hout snijdt, maar vrezen ook dat het publieke vertrouwen verder afbrokkelt. Een insider bij Ajax sprak anoniem: “We weten dat we problemen hebben, maar woorden als ‘degradatieniveau’ versterken alleen maar het negatieve sentiment.”
De cijfers liegen niet
Om de stelling van El Ahmadi te toetsen, is het zinvol om naar de statistieken te kijken.
- Ajax incasseerde dit seizoen gemiddeld 1,7 tegendoelpunt per wedstrijd – het hoogste aantal sinds de jaren tachtig.
- PSV kreeg in Europees verband maar liefst 14 goals in zes wedstrijden tegen, een gemiddelde dat niet past bij een topclub.
- Beide ploegen hebben een lager percentage gewonnen luchtduels en meer fouten leidend tot schoten op doel dan clubs als NEC of Sparta.
Deze cijfers onderstrepen dat El Ahmadi’s uitspraken niet uit de lucht gegrepen zijn.
Oorzaken van de defensieve malaise
Maar hoe komt het dat Ajax en PSV, traditioneel de top van Nederland, zo wankel ogen achterin?
- Ongebalanceerd transferbeleid
Zowel Ajax als PSV investeerden de laatste jaren miljoenen in aanvallende versterkingen, terwijl de defensieve linie verwaarloosd bleef. Dure aankopen in de voorhoede kregen prioriteit, terwijl de achterhoede afhankelijk bleef van jonge talenten of middelmatige aankopen. - Gebrek aan leiderschap
Waar clubs als Feyenoord in het verleden konden leunen op ervaren verdedigers zoals Dirk Kuyt (als leider voor de groep) of Jan-Arie van der Heijden, ontbreekt het Ajax en PSV momenteel aan natuurlijke leiders in de achterhoede. - Tactische keuzes
Trainers kiezen vaak voor aanvallend spel, met hoge backs en veel druk naar voren. Dat levert aantrekkelijk voetbal op, maar laat ook enorme ruimtes achterin. Zonder de juiste organisatie leidt dat tot tegengoals bij de omschakeling. - Psychologische factor
Na een reeks slechte resultaten groeit de onzekerheid. Spelers durven minder in te grijpen, waardoor fouten zich opstapelen.
Fans in rep en roer
De supporters van Ajax en PSV reageren fel op de huidige situatie. Op sociale media zijn de commentaren niet mals. “We zien onze clubs afglijden naar middelmaat,” schreef een Ajax-fan. Een PSV-supporter voegde toe: “We worden ieder Europees seizoen weggespeeld. Hoe kan dit de standaard zijn?”
Spandoeken in stadions weerspiegelen dezelfde frustratie. Tijdens de laatste thuiswedstrijd van Ajax hing een doek met de tekst: “Geen trots, geen organisatie, alleen chaos.” Bij PSV lieten fans zich horen met spreekkoren tegen de defensie: “Verdedig met je hart, niet met angst.”
Europese implicaties
De zorgen gaan verder dan alleen de Eredivisie. Als Ajax en PSV hun defensieve problemen niet oplossen, dreigt Nederland ook Europees terrein te verliezen.
- Het aantal UEFA-coëfficiëntenpunten dat Nederland verzamelt, neemt af. Hierdoor wordt de kans kleiner dat meerdere clubs zich rechtstreeks plaatsen voor de Champions League.
- De internationale reputatie van de Eredivisie staat op het spel. Waar Nederlandse clubs ooit bekend stonden om hun tactische discipline en talentontwikkeling, dreigt men nu te worden gezien als naïeve ploegen die makkelijk te kloppen zijn.
Volgens El Ahmadi is dat een scenario dat koste wat kost voorkomen moet worden: “Als we de aansluiting met Europa verliezen, zijn we jaren bezig om dat gat weer te dichten.”
Historisch perspectief: van glorie naar zorgen
De harde realiteit van nu steekt extra af tegen de gloriedagen van Ajax en PSV.
- Ajax won in 1995 de Champions League met een ijzersterke defensie bestaande uit Frank de Boer, Danny Blind en Michael Reiziger.
- PSV kroonde zich in 1988 tot Europees kampioen, mede dankzij een solide achterhoede met spelers als Ronald Koeman en Hans van Breukelen.
Die tijden lijken ver weg. De huidige selecties missen niet alleen kwaliteit, maar ook de onverzettelijkheid die destijds het verschil maakte.
Mogelijke oplossingen volgens experts
Hoe kunnen Ajax en PSV hun defensieve malaise keren? Analisten noemen verschillende stappen:
- Gerichte investeringen in verdedigers
Stop miljoenen in betrouwbare verdedigers in plaats van aanvallende luxe-aankopen. - Opleiden van leiders
Creëer een omgeving waarin jonge verdedigers verantwoordelijkheid leren nemen. - Defensieve trainingen intensiveren
Meer aandacht voor positionering, communicatie en standaardsituaties. - Realistische tactiek
Durf minder naïef te spelen in Europa en pas de speelstijl aan de tegenstander aan.
De stem van de trainers
Ajax-trainer en PSV-coach hebben inmiddels ook gereageerd. Beiden erkennen de problemen, maar benadrukken dat er aan oplossingen gewerkt wordt.
De Ajax-trainer: “We hebben jonge spelers die nog veel moeten leren. Het klopt dat we fouten maken, maar we bouwen aan een nieuw fundament. Geduld is nodig.”
De PSV-coach: “We weten dat de verdediging beter moet. We trainen daar dagelijks op en ik geloof dat we dit kunnen keren. Het is een proces.”
Toch nemen weinig fans genoegen met deze woorden. Het vertrouwen is broos en de druk groot.
Slotbeschouwing: een waarschuwing die serieus genomen moet worden
De woorden van Karim El Ahmadi klinken hard, maar zijn tegelijkertijd een wake-upcall voor het Nederlandse voetbal. Ajax en PSV kunnen zich niet veroorloven structureel defensief te falen, zonder hun Europese status op het spel te zetten.
Als de clubs de juiste lessen trekken, kan deze crisis de basis vormen voor een wederopstanding. Maar als men de signalen negeert, dreigt een periode van langdurige middelmaat.
El Ahmadi zelf vatte het kernachtig samen: “Ik hoop dat mijn woorden niet alleen als kritiek worden gezien, maar als oproep om weer te bouwen aan de fundamenten. Zonder een sterke verdediging heb je geen toekomst, hoe mooi je aanvallen ook zijn.”
