“Feyenoord-legende en oud-aanvoerder overlijdt op 83-jarige leeftijd — Een Grootheid Neemt Afscheid, Einde van een Tijdperk in het Nederlandse Voetbal”
ROTTERDAM
Het Nederlandse voetbal verkeert in diepe rouw na het trieste nieuws dat Rinus Israël, de iconische oud-aanvoerder van Feyenoord en verdedigingslegende, op 83-jarige leeftijd is overleden.
Israël, in de volksmond bekend als ‘IJzeren Rinus’, stond bekend om zijn meedogenloze speelstijl, leiderschap en onverzettelijke karakter. Hij leidde Feyenoord als aanvoerder naar de historische winst van de Europacup I in 1970, een prestatie die zowel hem als de club onsterfelijk maakte in de voetbalgeschiedenis.
Een Reus op het Veld
Rinus Israël werd geboren op 19 maart 1942 in Amsterdam en begon zijn profcarrière bij DWS, voordat hij in 1966 de overstap maakte naar Feyenoord. In Rotterdam groeide hij uit tot een ware legende. Zijn verdedigingsduo met Theo Laseroms vormde het fundament onder het gouden tijdperk van de club.
Als aanvoerder leidde hij Feyenoord naar de winst van de Europacup I in 1970, na een 2–1 overwinning op Celtic in Milaan — Feyenoord werd daarmee de eerste Nederlandse club ooit die de prestigieuze Europese beker wist te winnen. Later dat jaar volgde ook de winst van de Wereldbeker voor clubteams, tegen het Argentijnse Estudiantes.
Met zijn robuuste spel, tactisch inzicht en onverzettelijke houding werd hij beschouwd als een van de beste Nederlandse verdedigers aller tijden. Tussen 1966 en 1974 speelde hij meer dan 400 officiële wedstrijden voor Feyenoord.
Prijzen, Records en Legende
Tijdens zijn periode bij Feyenoord won Rinus Israël talloze prijzen:
Europacup I (1970)
Wereldbeker voor clubteams (1970)
Meerdere Eredivisie-titels
KNVB Beker
47 interlands voor het Nederlands elftal
In 1970 werd hij bovendien uitgeroepen tot Voetballer van het Jaar in Nederland — een bijzondere eer voor een centrale verdediger, en een erkenning voor zijn grote invloed op het team.
Leider van Club én Land
Naast zijn heldendaden bij Feyenoord was Israël ook een steunpilaar van het Nederlands Elftal. Hij maakte deel uit van de legendarische selectie die in 1974 de WK-finale bereikte. Hoewel spelers als Cruijff en Neeskens de meeste aandacht kregen, wordt Israël nog altijd geroemd als het verdedigende hart van Oranje in die gouden jaren.
Van Speler naar Trainer
Na zijn actieve loopbaan begon Rinus Israël aan een succesvolle carrière als trainer. Hij stond aan het roer bij onder andere Feyenoord, PEC Zwolle, ADO Den Haag en diverse clubs in het buitenland.
In 1984 was hij korte tijd hoofdtrainer van Feyenoord. Hij bleef lange tijd betrokken bij de club, onder meer als mentor en adviseur, en gold als een voorbeeld voor jongere generaties. Rotterdam in Rouw
Vanochtend werden de vlaggen bij De Kuip halfstok gehangen. Supporters, oud-spelers en medewerkers verzamelden zich rondom het stadion om bloemen te leggen en afscheid te nemen. Er wordt verwacht dat er een minuut stilte zal worden gehouden tijdens de eerstvolgende wedstrijd, en de club werkt aan een herdenkingsmoment ter ere van de legende.
Dennis te Kloese, algemeen directeur van Feyenoord, liet weten:
> “Vandaag verliezen we een strijder, een leider en een symbool van het grootste tijdperk van deze club.Rinus Israël was meer dan een voetballer — hij was de ziel van Rotterdam in voetbalschoenen.”
Reacties uit de Voetbalwereld
Overal in Nederland en ver daarbuiten stromen de reacties binnen:
Giovanni van Bronckhorst:
“Ik groeide op met verhalen over IJzeren Rinus. Zijn naam staat voor klasse, leiderschap en trots. Een grootheid is van ons heengegaan.”
Pierre van Hooijdonk:“Hij droeg het shirt met trots en tilde de standaard op voor alles wat Feyenoord moest zijn.”
KNVB:
“Een van de beste verdedigers die Nederland ooit heeft gekend. We eren zijn bijdrage aan ons voetbal.”
Een Nalatenschap van Ijzer
Rinus Israël zal niet alleen herinnerd worden om zijn voetbalkwaliteiten, maar ook om wat hij vertegenwoordigde: strijdlust, loyaliteit en discipline. Zijn beroemde uitspraak, “Voor Feyenoord speel je niet, die dien je,” leeft nog altijd voort onder de supporters.
Er zijn plannen in de maak voor een standbeeld of gedenkplek bij De Kuip, en mogelijk wordt een trainingsveld naar hem vernoemd.
Terwijl duizenden fans zich verzamelen met sjaals, bloemen en herinneringen, wordt één ding duidelijk: Rinus Israël was geen gewone speler — hij was het hart van een generatie.
Vandaag verliest De Kuip niet alleen een legende. Het verliest een stukje van zijn ziel.Rust zacht, Rinus. Je blijft voor altijd éénvan ons.
